جدا از مزایایی که قوطی فلزی رب ارائه می دهند، خوردگی همچنان یکی از معایب اصلی استفاده از این ظروف است، به ویژه هنگامی که با مواد غذایی اسیدی مانند رب گوجه فرنگی در تماس باشند.
بر این اساس، این تحقیق با هدف بررسی نوسانات روند خوردگی به اضافه فشار مطلق در قوطی‌های فلزی که در تماس با رب گوجه‌فرنگی به عنوان یک محصول غذایی نسبتاً اسیدی در طی ۶ ماه نگهداری می‌شوند، انجام شد.
نتایج ما نشان داد که دمای نگهداری و سرعت پر شدن به ترتیب بیشترین و کمترین پارامترهای موثر بر خوردگی و فشار مطلق قوطی‌های رب گوجه‌فرنگی بودند.
همچنین زمان نگهداری به طور قابل توجهی عوامل مورد بررسی را افزایش داد و اثر هم افزایی بر خوردگی همراه با افزایش دما و درصد پر شدن داشت. در نهایت، لازم به ذکر است که سرعت پر شدن بدون در نظر گرفتن تأثیر دما، تأثیری بر مقادیر فشار مطلق نداشت.
اصطلاح بسته بندی فلزی تنها محدود به قوطی نیست، بلکه شامل سایر مواد فلزی مانند درب شیشه ها و ظروف شیشه ای، لوله های آلومینیومی، بدنه های آئروسل، درپوش های فلزی نوشیدنی ها و شربت ها و غیره می شود.
میزان تولید محصولات کشاورزی تقریباً 92 میلیون تن در سال (لی، 2017). بر این اساس 26 میلیون تن از کل توده تولیدی (نزدیک به 30 درصد) هدر می رود.
یکی از عوامل اساسی در تولید ضایعات کشاورزی مربوط به محدودیت های بسته بندی (کیفیت مواد اولیه بسته بندی، تجهیزات بسته بندی، افزایش قیمت تمام شده مواد بسته بندی و تولید ضایعات در حین ذخیره سازی) است که در مجموع 7 درصد از کل ضرر در بخش کشاورزی.
اگر محصولات غذایی در قوطی های فلزی نگهداری شوند، ماندگاری آنها در مقایسه با سایر مواد بسته بندی به طرز چشمگیری افزایش می یابد.
مواد غذایی بسته بندی شده در قوطی ها را می توان به مدت 2 سال یا حتی بیشتر بدون هیچ گونه تغییر ارگانولپتیکی نگهداری کرد (Piergiovanni and Limbo, 2016).
در مقابل، یکی از محدودیت های اصلی استفاده از قوطی های فلزی، حساسیت آنها به پدیده خوردگی است. در این فرآیند، هر دو سطح داخلی و خارجی اصلاح می شوند، به ویژه تشکیل گاز هیدروژن در داخل قوطی که منجر به تورم و حتی سوراخ می شود.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.